Był czas we wszechświecie, ...

W pewnym momencie historii Wszechświata, Kosmiczna Świadomość uznała potrzebę ponownego stworzenia z Samej Siebie. Wysłała holograf duchowego zagęszczonego światła do Pierwotnego Generującego Jądra Wszechświata. Ta fala energetyczno-wibracyjna uderzyła w Pierwotne Generujące Łono powodując reakcję w postaci fragmentacji boskiego światła w światach ewolucji i duchowej harmonii. 
Efekt był tak silny, że zaćmił, skrystalizował i wytrącił z równowagi świat światła i boskiej doskonałości w niezrównoważonej spirali promieniowania, która zagęściła energię i strukturę wibracyjną. Wielka Hierarchia Wszechświata została postawiona w stan pogotowia, ponieważ uniwersalny porządek został poważnie zmieniony i zadziałało to na niego w sposób negatywny. 
W konsekwencji tego destabilizującego efektu i po szybkiej oraz ożywionej naradzie Regentów Wszechświata podjęto decyzję o konieczności ponownego zrównoważenia, restrukturyzacji i ustalenia nowego porządku w całym cybernetycznym kosmicznym kompleksie. 
Została przedłożona pewna propozycja dająca możliwość rozwiązania problemu i po debacie podjęto decyzję o tym, że radioaktywny efekt zostanie odizolowany, syntetyzowany i transmutowany w miejscu, gdzie z biegiem czasu zostanie zneutralizowany. 
Efekt wytworzył negatywną ekspansywną falę, dlatego okoliczności wymagały szybkich działań. Podjęto decyzję o wysłaniu najróżniejszych grup badawczych w rożne punkty wszechświata, galaktyk, systemów słonecznych i planet, aby nadzorowały realizację projektu. 
W ramach programu, cywilizacje z różnych sektorów wszechświata miały ze sobą współpracować w celu wypełnienia przeznaczonej im przez Duchową Hierarchię misji. Emisariusze Światła odwiedzali wiele rożnych miejsc, a ponieważ musieli podróżować poprzez rożne wymiary, stopniowo naruszyli swoją strukturę energetyczną przeznaczoną do przebywania w specyficznej atmosferze i warunkach bioelektromagnetycznych. 
Każda z tych grup nabyła pewną konkretną grupową tożsamość. Z czasem grupy zapomniały o swoim pochodzeniu i prawdziwym celu misji, w którą były zaangażowane. Stworzyło to atmosferę egocentryzmu, snobizmu i samowystarczalności przejawiających się w wielu rożnych formach. Kosmiczne grupy badawcze, przechodząc długi proces przestrajania we wszystkich ich elektromagnetycznych i niższych ciałach, powodujący zagęszczanie się tych ciał, przeistoczyły się w istoty osobliwe, skłonne do manipulacji, negatywizmu, o postawie buntowniczej i destrukcyjnej. Zapomniawszy o swoim początkowym celu emisariusze rozpoczęli między sobą walki spowodowane rożnymi nieporozumieniami i niezgodą. Każda z grup nabyła bardzo specyficzną tożsamość oddzielającą ją od innych. Był to początek całkowitego oddzielenia i koniec pierwotnej, powierzonej im na początku misji. 
Ponieważ poziom wibracyjny ich świetlistej kosmicznej świadomości znacznie się obniżył, przestali pamiętać skąd pochodzą. Zdecydowali więc, że się rozproszą i będą szukać dla siebie świata, w którym mogliby się osiedlić i ustanowić swoje panowanie, moc i wiedzę stwarzając miejsce odpowiadające ich wymaganiom. 
Niektóre z tych grup zjednoczyły się i, mimo że istoty pochodziły z rożnych cywilizacji, postanowiły wspólnie szukać miejsca przeżycia. Po przeanalizowaniu rożnych możliwości, podjęły decyzję o wyborze Systemu Słonecznego, w którym znajdowała się Ziemia. 
Gdy Duchowa Hierarchia dowiedziała się o tym fakcie, była świadoma, że porozumienie z tymi istotami będzie trudne, dlatego zadecydowała o takim zorganizowaniu spraw, aby z biegiem czasu mogły one dokonać wewnętrznej przemiany przechodząc poprzez rożne doświadczenia. Hierarchia Galaktyki również została o sprawie poinformowana, aby mogła obserwować i czuwać nad tym, co będzie się działo z renegatami. Za zgodą Wielkiej Hierarchii Wszechświata i Strażników Galaktyki obmyślono plan powracania i eksperymentowania w ewolucji, aby pomoc buntownikom i jednocześnie rozwiązać sprawę nierównowagi powstałej we wszechświecie. 
Wiele z tych grup zamieszkiwało wcześniej gwiazdy i planety będące w stadium ekspansji i rozwoju. 
Stali się oni pionierami i pierwotnymi rodzicami ras istot, które zostały stworzone z połączenia ich ras macierzystych. 
Z czasem ta biologiczna, kulturalna i genetyczna różnorodność wytworzyła bardzo specyficzny prąd wibracyjny, odróżniający tę rasę od wszystkich innych cywilizacji pozostających w stanie harmonii, braterstwa, solidarności, mądrości, miłości i szacunku dla praw kosmicznych. 
Ponieważ rasa ta poczuła się odmienna i pełna mocy, uważała, że powinna rozszerzać swój promień działania i dominację w innych światach. Aby to zrealizować wysłała archetypowe wzorce sublimacji i przemiany genetycznej formy pól innych światów. 
Te, które podróżując dotarły do waszego Systemu Słonecznego miały głęboko zbadać, w jaki sposób dostosować się do nowych warunków, by ustanowić w nich swoje panowanie.

Na początku, przybysze przedstawili się jako boskie istoty przybyłe w ekumenicznej misji zbawienia i pomocy dla mieszkańców planety Ziemi. 
W tym czasie mieszkańcy Ziemi cieszyli się rajem, ponieważ doskonale współbrzmieli z siłami natury i wszechświatem pozostając z nimi w harmonii, zrozumieniu, braterskiej i pełnej miłości komunikacji.  
Przybyłe istoty świadome faktu, że miejsce zapewnia idealne warunki dla nich samych starali się zrobić wszystko, co tylko było w ich mocy, aby wzbudzić uznanie mieszkańców. 
Zostali przez nich przyjęci i uznani za najbardziej rozwiniętych bogów we wszechświecie. 
Ta pozycja oraz wspaniałomyślna i szczodra postawa gościnności ze strony Ziemian, przyczyniły się do wzrostu złych intencji przybyszów biorąc górę nad dobrą wolą mieszkańców. 
Wykorzystując sprzyjające okoliczności, przybysze uknuli podstępny plan w celu ustanowienia własnego panowania na planecie. Z czasem, w przebiegły sposób, ustanowili nowe wartości, koncepcje, zachowania i postawy przyczyniające się do pogorszenia energii, wibracyjnej struktury i stabilności Ziemi. 
Istoty, początkowo przybyłe jako goście i zbawcy ludzkości, z czasem przejęły posiadanie ustanawiając swoją dominację i stwarzając atmosferę wrogości dla świata żywiołów, sił natury i łamania praw wszechświata. Hierarchia Galaktyki, świadoma kierunku rozwoju spraw, zdecydowała się interweniować, ponieważ ewolucja, przeżycie i stabilność planety Ziemi, Systemu Słonecznego oraz zasad miłości, posłuszeństwa i szacunku dla boskich praw rządzących wszechświatem zostały zagrożone. 
Za zgodą Wielkiej Hierarchii postanowiono, że nieprawidłowości stopniowo rozwijające się na planecie będą poprawiane, powodując jednocześnie synergiczny efekt doprowadzający do równowagi cały kosmiczny porządek. W jaki sposób zamierzano to osiągnąć? 
Stworzono krzyżówkę w genetycznej wibracji Ojców Galaktyki i wprowadzono w nasiona elektromagnetycznych i morfogenetycznych pól Ziemi. 
To spowodowało niezwykle silne oddziaływanie, które dotknęło wygnańców zmieniając ich bioenergetyczne i bioelektroniczne ciała. 
Dotknęło ich to tak mocno, że znaleźli się w postępującej, śmiertelnej, degeneracyjnej fazie. 
Przywódcy, widząc, że przeżycie całej ich rasy jest zagrożone, podjęli decyzje o opuszczeniu planety. Przed odejściem jednak zapragnęli pozostawić swój znak i nasienie, które mogłoby odnowić ich rasę i cywilizację w przyszłości na Ziemi. 
W jaki sposób to zrobili? 
W kryształowo czystym eterycznym jądrze Ziemi pozostawili wibracyjne kody, mogące odradzać się za każdym razem, gdy Ziemia zmieniałaby swoje pola elektromagnetyczne na skutek przybycia na nią innych cywilizacji. 
Byli tak inteligentni, że zdawali sobie sprawę, iż Panowie Wszechświata będą rozwijać plan odnowienia, restrukturyzacji i regeneracji planety. Potrzebowali bezpośredniej interwencji kosmicznych inżynierów wszechświata. 
Ponieważ odznaczali się wysokim naukowym poziomem w ewolucji odkryli pełne mocy oddziaływanie fotonowych emisji na Ziemię. 
To pozwoliło im stworzyć specjalną kulturę, w której hybrydy mogłyby się rozwijać.

Chcąc przechytrzyć Uniwersalny Rząd stworzyli plan masowej zagłady, aby udowodnić, że sami zostali unicestwieni. 
W ten sposób chcieli również przeszkodzić Duchowej Hierarchii w realizacji planu regeneracji planety. 
Zyskali również czas na kiełkowanie nasion, które pragnęli umieścić, aby ich cywilizacja ponownie kiedyś mogła się wyłonić.

W ten sposób Ziemia została, jak nigdy wcześniej, spustoszona i skażona radioaktywnie. 
Właśnie dlatego po całym procesie oczyszczania, harmonizowania i restrukturyzacji, musiała doświadczyć Wielkiej Epoki Lodowcowej, geomagnetycznych i geofizycznych zmian trwających miliony lat. 
Życie praktycznie przestało istnieć na planecie, która wcześniej była rajem i cieszyła się wibracyjnym statusem bardzo rozwiniętej kosmicznej świadomości. 
Oczywiście wszystkie te wydarzenia całkowicie odmieniły kierunek rozwoju planety, zmieniając ją w miejsce kwarantanny i eksperymentowania. Po zmodyfikowaniu warunków życia oraz energii i częstotliwości wibracyjnej, Wielcy Regenci Wszechświata ponownie przyjrzeli się sytuacji Ziemi biorąc pod uwagę fakt, że znajduje się ona w obrębie Systemu Słonecznego będącego w stadium ekspansji i rozwoju w ewolucji. Hierarchia była świadoma istnienia wibracyjnych kodów oraz embrionów renegatów dojrzewających w łonie Ziemi, niezależnie od całego procesu transformacji, oczyszczania i restrukturyzacji, przez który ta przechodziła. 
Aby nie pogarszać sytuacji a dokonać zmian na lepsze, zdecydowano o pozostawieniu embrionów w stanie energetycznego zawieszenia, podczas całego procesu restrukturyzacji Ziemi. 
Zdawano sobie sprawę, że musi upłynąć wiele cykli ewolucji, zanim nasiona będą mogły wchłonąć nową częstotliwość wibracyjną Ziemi. 
Aby nie destabilizować i nie niszczyć planety zadecydowano, że będą wprowadzone razem z genetycznymi wzorcami i wibracyjnymi kodami pokrewnymi do Ziemskich. 
Kody te pochodziły z najbardziej rozwiniętych cywilizacji Galaktyki. To stamtąd przybyli Atlantydzi. Byli rasą powstałą w wyniku połączenia. Nosili w sobie galaktyczne wzorce genetyczne duchowej ekspresji w ewolucji, ale także kody inwolucyjnej buntowniczej postawy pochodzące od grup renegatów przybyłych na Ziemię. 
Ci, którzy byli w stanie dokonać transmutacji i wchłaniali fotonowe kody emanujące z pasa fotonowego, za każdym razem gdy Ziemia kończyła cykl, oddzielali się i tworzyli nowe rasy. Ci, którzy byli w stanie zintegrować wszystkie kody i dokonać zrównoważenia swoich ciał świetlistych przechodzili proces wzniesienia i stawali się pionierami wielkich cywilizacji i wiedzy.  
Pozostali, którzy nie byli zdolni absorbować kosmicznego promieniowania, zagęszczali swoje ciała i podupadali coraz bardziej, zarówno pod względem biologicznym jak duchowym, dając drogę takim genetycznym ekspresjom jak humanoidzi, ludzie jaskiniowi, ludzie pierwotni. 
Widać wyraźnie, że jedna linia ewoluowała w kierunku odkrywania i osiągania swojego kosmicznego i boskiego statusu, druga część schodziła na najniższe poziomy procesu ewolucji, aby moc dokonać zrównoważenia, transmutacji i harmonizacji genetyki ewolucji aż do momentu osiągnięcia bardziej świetlistych i boskich poziomów świadomości.

Wniosek jest taki, że Ziemia ewoluowała jednocześnie w dwóch rożnych kierunkach, w wielu wymiarach. 
Z jednej strony mamy Ziemię harmonijną i rozwiniętą. Z drugiej strony wirtualną replikę Ziemi znajdującą się na drodze przemiany i restrukturyzacji w ewolucji. 
Wszystko to działo się jednocześnie w światach równoległych, w oparciu o taki sam scenariusz, ale na poziomach rożnych wymiarów. 
Z tego właśnie powodu znajdowane są ślady podważające naukowe teorie ewolucji i przebiegu procesu ewolucji na Ziemi. 
Dlaczego tak się dzieje? 
Ponieważ teraz te dwa światy spotykają się w wyniku silnego oddziaływania promieniowania pochodzącego z pasa fotonowego i nowej wibracji popychającej Ziemię w kierunku wielkiego skoku ewolucyjnego. Dwie rzeczywistości funkcjonujące do tej pory jednocześnie, ale w różnych wibracjach i wymiarach, łączą się teraz w jedną.  
Wiele cywilizacji wcale nie zniknęło, jak twierdzą wasi naukowcy. 
Czasami, te dwie Ziemie wchodziły ze sobą w kontakt, dzięki oddziaływaniu fotonowego pasa Galaktyki, zachodząc na siebie na pewien czas.

W końcu Ziemia wypełniła przeznaczoną jej rolę podczas swej długiej podróży ewolucyjnej.

Była miejscem eksperymentowania oraz platformą transformacji i integracji energetyczno-duchowej z innymi planetami i planami wymiarowymi, znajdującymi się już na wysokim poziomie ewolucji. 
Po długim procesie Wielka Kosmiczna Świadomość, widząc potrzebę reorganizacji oraz bardziej harmonijnej energetyczno-duchowej stabilizacji, zdecydowała o rozpoczęciu nowego procesu transformacji w ziemskiej szkole.

Wielka Hierarchia Wszechświata, pod wpływem Wielkiej Kosmicznej Świadomości, w zapoczątkowanej od 2012 r. Erze Wodnika, wprowadza na Ziemi nowy ewolucyjny wzorzec, w wyniku czego Ziemia w przyszłości, nie będzie już miejscem odkupienia i naprawy, ale częścią elity planet zamieszkałych przez ludzkość, która dokonała skoku ewolucyjnego i przetransformowała instynktowne zachowania oraz niedoskonałość psychologiczną, biologiczną i duchową.