Śrīmad-Bhāgavatam (Bhāgavata Purāṇa) Canto 2: Manifestacja kosmiczna
ROZDZIAŁ PIERWSZY Pierwszy krok w urzeczywistnieniu Boga
Wezwanie: O mój Panie, wszechprzenikająca Osobo Boga, składam Ci pełne szacunku pokłony.
Tekst 1: Śri Śukadeva Gosvami powiedział: Mój drogi królu, twoje pytanie jest chwalebne, ponieważ jest bardzo korzystne dla wszelkiego rodzaju ludzi. Odpowiedź na to pytanie jest głównym tematem do słuchania i jest aprobowana przez wszystkich transcendentalistów.
Tekst 2: Ci, którzy są pochłonięci materialnie, będąc ślepymi na wiedzę o ostatecznej prawdzie, mają wiele tematów do wysłuchania w ludzkim społeczeństwie, o Imperatorze.
Tekst 3: Życie takiego zazdrosnego gospodarza spędza się nocą albo na spaniu, albo na dogadzaniu seksualnym, a w ciągu dnia albo na zarabianiu pieniędzy, albo na utrzymaniu członków rodziny.
Tekst 4: Osoby pozbawione atma-tattvy nie dociekają problemów życia, będąc zbyt przywiązanymi do omylnych żołnierzy, takich jak ciało, dzieci i żona. Choć wystarczająco doświadczeni, wciąż nie widzą swojej nieuniknionej zagłady.
Tekst 5: O potomku króla Bharaty, ten kto pragnie uwolnić się od wszelkich nieszczęść, musi słuchać o Osobie Boga, wychwalać ją, a także pamiętać o niej, która jest Duszą Najwyższą, kontrolerem i wybawicielem od wszelkich nieszczęść.
Tekst 6: Najwyższą doskonałością ludzkiego życia, osiągniętą czy to przez pełną wiedzę o materii i duchu, czy przez praktykowanie mocy mistycznych, czy przez doskonałe wypełnianie obowiązków zawodowych, jest pamiętanie o Osobie Boga pod koniec życia.
Tekst 7: O królu Pariksit, głównie najwybitniejsi transcendentaliści, którzy są ponad regulującymi zasadami i ograniczeniami, czerpią przyjemność z opisywania chwał Pana.
Tekst 8: Pod koniec Dvapara-yugi studiowałem ten wspaniały dodatek do literatury wedyjskiej zwany Śrimad-Bhagavatam , który jest równy wszystkim Vedom, od mojego ojca, Śrila Dvaipayana Vyasadevy.
Tekst 9: O święty królu, z pewnością znajdowałem się doskonale w transcendencji, a mimo to pociągał mnie opis rozrywek Pana, który jest opisany w oświeconych wersetach.
Tekst 10: Właśnie to Śrimad-Bhagavatam wyrecytuję przed wami, ponieważ jesteście najszczerszymi bhaktami Pana Kryszny. Ten, kto poświęca pełną uwagę i szacunek słuchaniu Śrimad-Bhagavatam, osiąga niezachwianą wiarę w Najwyższego Pana, dawcę zbawienia.
Tekst 11: O królu, nieustanne intonowanie świętego imienia Pana zgodnie z zasadami wielkich autorytetów jest niewątpliwą i nieustraszoną drogą do sukcesu dla wszystkich, włączając w to tych, którzy są wolni od wszelkich materialnych pragnień, tych, którzy pragną wszelkich materialnych przyjemności i także ci, którzy są zadowoleni z transcendentalnej wiedzy.
Tekst 12: Jaka jest wartość przedłużonego życia, które jest zmarnowane, niedoświadczone przez lata na tym świecie? Lepiej chwila pełnej świadomości, bo to daje początek poszukiwaniom nadrzędnego interesu.
Tekst 13: Po poinformowaniu świętego króla Khatvangi, że jego życie potrwa jeszcze tylko chwilę, natychmiast uwolnił się od wszelkich czynności materialnych i przyjął schronienie najwyższego bezpieczeństwa, Osoby Boga.
Tekst 14: Maharajo Pariksit, teraz twoje życie jest ograniczone do siedmiu dodatkowych dni, więc w tym czasie możesz odprawić wszystkie te rytuały, które są potrzebne dla najlepszego celu twojego następnego życia.
Tekst 15: Na ostatnim etapie życia trzeba mieć odwagę nie bać się śmierci. Ale należy odciąć się od wszelkiego przywiązania do materialnego ciała i wszystkiego, co się z nim wiąże, i wszelkich jego pragnień.
Tekst 16: Należy wyjść z domu i ćwiczyć samokontrolę. W świętym miejscu powinien regularnie kąpać się i siadać w odosobnionym miejscu należycie uświęconym.
Tekst 17: Po siedzeniu w powyższy sposób spraw, aby umysł pamiętał trzy transcendentalne litery [aum] i kontrolując proces oddychania, kontroluj umysł tak, aby nie zapomniał o transcendentalnym nasieniu.
Tekst 18: Stopniowo, w miarę jak umysł staje się stopniowo uduchowiony, wycofuj go z czynności zmysłowych, a inteligencja będzie kontrolować zmysły. Umysł zbyt pochłonięty czynnościami materialnymi może być zaangażowany w służbę dla Osoby Boga i utrwalić się w pełnej transcendentalnej świadomości.
Tekst 21: O królu, dzięki temu systemowi pamiętania i wyrobieniu sobie nawyku oglądania wszechdobrej osobistej koncepcji Pana, można bardzo szybko osiągnąć służbę oddania dla Pana, pod Jego bezpośrednim schronieniem.
Tekst 22: Szczęśliwy król Pariksit, dopytując się dalej, powiedział: O braminie, proszę opisz szczegółowo, w jaki sposób i gdzie należy zastosować umysł oraz jak można utrwalić koncepcję, tak aby można było usunąć brudne rzeczy z umysłu osoby.
Tekst 23: Śukadeva Gosvami odpowiedział: Należy kontrolować pozycję siedzącą, regulować proces oddychania poprzez yogiczną pranayamę i w ten sposób kontrolować umysł i zmysły oraz inteligentnie kierować umysł do materialnej mocy Pana zwanej virat-rupą (kosmiczna Forma Boga).
Tekst 24: Ta gigantyczna manifestacja fenomenalnego świata materialnego jako całości jest osobowym ciałem Prawdy Absolutnej, w której doświadcza się uniwersalnej wypadkowej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości czasu materialnego.
Tekst 25: Podmiotem koncepcji virat-rupy jest gigantyczna, kosmiczna forma Osoby Boga, wewnątrz ciała wszechświatowej skorupy, która jest pokryte siedmiorakimi elementami materialnymi.
Tekst 37: Twarz virat-purusy to bramini, Jego ramiona to ksatriyowie, Jego uda to vaiśyowie, a śudrowie są chronieni przez Jego stopy. Wszyscy wielbieni półbogowie również są przez Niego przejęci i obowiązkiem każdego jest spełnianie ofiar z możliwymi do zdobycia dobrami, aby zadowolić Pana.
Tekst 38: W ten sposób wyjaśniłem wam wulgarną, materialną, gigantyczną koncepcję Osoby Boga. Ten, kto poważnie pragnie wyzwolenia, koncentruje swój umysł na tej formie Pana, ponieważ w tym materialnym świecie nie ma nic ponad to.
Tekst 39: Należy skoncentrować swój umysł na Najwyższej Osobie Boga, który jako jedyny rozprzestrzenia się w tak wielu manifestacjach, tak jak zwykli ludzie tworzą tysiące manifestacji w snach. Należy skoncentrować umysł na Nim, jedynej wszechszczęśliwej Prawdzie Absolutnej. W przeciwnym razie zostaniemy zwiedzeni i sami doprowadzimy do degradacji.
ROZDZIAŁ DRUGI Pan w sercu
Tekst 1: Śri Śukadeva Gosvami powiedział: Dawniej, przed manifestacją kosmosu, Pan Brahma, poprzez medytację o virat-rupie, odzyskiwał utraconą świadomość, zadowalając Pana. W ten sposób mógł odbudować stworzenie tak, jak było wcześniej.
Tekst 2: Sposób prezentacji dźwięków wedyjskich jest tak zdumiewający, że kieruje inteligencję ludzi ku rzeczom pozbawionym znaczenia, takim jak królestwa niebiańskie. Uwarunkowane dusze krążą w snach o takich niebiańskich iluzorycznych przyjemnościach, ale w rzeczywistości nie odczuwają żadnego namacalnego szczęścia w takich miejscach.
Tekst 3: Z tego powodu osoba oświecona powinna starać się jedynie o zaspokojenie minimalnych potrzeb życiowych przebywając w świecie imion. Powinien być rozumnie utwierdzony i nigdy nie dążyć do niechcianych rzeczy, będąc kompetentnym, by praktycznie dostrzec, że wszystkie takie starania są jedynie ciężką pracą na nic.
Tekst 4: Kiedy jest wystarczająco dużo ziemskich mieszkań, na których można się położyć, po co potrzebne są łóżeczka i łóżka? Skoro ktoś może używać własnych rąk, po co mu poduszka? Kiedy ktoś może używać dłoni, po co mu różne przybory? Kiedy jest obfite okrycie lub skórki drzew, po co potrzebne ubranie?
Tekst 5: Czy na wspólnej drodze nie leżą podarte ubrania? Czy drzewa, które istnieją dla utrzymania innych, nie dają już jałmużny w jałmużnie? Czy wyschnięte rzeki nie dostarczają już wody spragnionym? Czy jaskinie w górach są teraz zamknięte? Albo przede wszystkim, czy Wszechmogący Pan nie chroni w pełni oddanych dusz? Dlaczego więc uczeni mędrcy schlebiają tym, którzy są odurzeni ciężko zarobionym bogactwem?
Tekst 6: Będąc w ten sposób utwierdzonym, należy pełnić służbę dla Duszy Najwyższej, znajdującej się w swoim sercu dzięki Jego wszechmocy. Ponieważ jest On Wszechmocną Osobą Boga, wiecznym i nieograniczonym, jest On ostatecznym celem życia i przez wielbienie Go można położyć kres przyczynie uwarunkowanego stanu egzystencji.
Tekst 7: Któż inny, jeśli nie gruboskórni materialiści, zlekceważy taką transcendentalną myśl i przyjmie tylko nietrwałe nazwy, widząc masę ludzi, którzy upadli w rzece cierpienia, jako konsekwencję nagromadzenia rezultatu własnej pracy?
Tekst 8: Inni wyobrażają sobie Osobę Boga rezydującego w ciele w okolicy serca i mierzącego zaledwie osiem cali, z czterema rękami niosącymi odpowiednio lotos, koło rydwanu, konchę i maczugę.
Tekst 9: Jego usta wyrażają Jego szczęście. Jego oczy rozpościerają się jak płatki lotosu, a Jego szaty, żółtawe jak szafran kwiatu kadamba, są ozdobione cennymi klejnotami. Wszystkie Jego ozdoby są wykonane ze złota, wysadzane klejnotami, a On nosi świecące nakrycie głowy i kolczyki.
Tekst 10: Jego lotosowe stopy są umieszczone nad zwojami podobnych do lotosu serc wielkich mistyków. Na Jego piersi widnieje klejnot Kaustubha z wyrytym pięknym łydką, a na ramionach ma inne klejnoty. Jego cały tors jest ozdobiony girlandą świeżych kwiatów.
Tekst 11: Jest dobrze ozdobiony ozdobnym wieńcem wokół talii i pierścieniami wysadzanymi cennymi klejnotami na palcach. Jego nogawki, Jego bransoletki, Jego naoliwione włosy, kręcone z niebieskawym odcieniem i Jego piękna uśmiechnięta twarz są bardzo przyjemne.
Tekst 12: Wielkoduszne rozrywki Pana i promienne spojrzenie Jego uśmiechniętej twarzy są oznakami Jego rozległych błogosławieństw. Należy zatem skoncentrować się na tej transcendentalnej formie Pana, o ile umysł można skupić na Nim poprzez medytację.
Tekst 13: Proces medytacji powinien rozpocząć się od lotosowych stóp Pana i prowadzić do Jego uśmiechniętej twarzy. Medytacja powinna koncentrować się na lotosowych stopach, potem na łydkach, potem na udach iw ten sposób coraz wyżej. Im bardziej umysł skupia się na różnych częściach kończyn, jedna po drugiej, tym bardziej oczyszcza się inteligencja.
Tekst 14: O ile wulgarny materialista nie rozwinie poczucia miłosnej służby dla Najwyższego Pana, widzącego zarówno światy transcendentalne, jak i materialne, powinien pamiętać lub medytować o kosmicznej formie Pana pod koniec swoich przepisanych obowiązków.
Tekst 15: O królu, ilekroć yogin pragnie opuścić tę planetę ludzkich istot, nie powinien być zakłopotany co do właściwego czasu czy miejsca, ale powinien wygodnie siedzieć bez przeszkód i regulując powietrze życia, powinien kontrolować zmysły umysłem.
Tekst 16: Następnie yogin powinien poprzez swą czystą inteligencję wtopić swój umysł w żywą istotę, a następnie wtopić żywą istotę w Jaźń Najwyższą. Czyniąc to, w pełni usatysfakcjonowana żywa istota usytuowana jest na najwyższym etapie zadowolenia, tak że zaprzestaje wszelkich innych czynności.
Tekst 17: W tym transcendentalnym stanie labdhopaśanti nie ma wyższości niszczycielskiego czasu, który kontroluje nawet niebiańskich półbogów, którzy są upoważnieni do panowania nad zwykłymi istotami. (A co dopiero mówić o samych półbogach?) Nie ma też guny materialnej dobroci, pasji, ignorancji, nawet fałszywego ego, materialnego Oceanu Przyczyn, ani natury materialnej.
Tekst 18: Transcendentaliści pragną unikać wszystkiego, co bezbożne, gdyż znają tę najwyższą sytuację, w której wszystko ma związek z Najwyższym Panem Visnu. Dlatego czysty bhakta, który jest w absolutnej harmonii z Panem, nie stwarza zakłopotania, ale w każdej chwili wielbi lotosowe stopy Pana, przyjmując je do swego serca.
Tekst 19: Dzięki sile wiedzy naukowej należy dobrze usytuować się w absolutnej realizacji iw ten sposób być w stanie ugasić wszelkie materialne pragnienia. Następnie należy porzucić materialne ciało, blokując piętą stopy otwór wentylacyjny [przez który wydala się stolec] i wznosząc powietrze życia z jednego miejsca do drugiego w sześciu głównych miejscach.
Tekst 20: Medytujący bhakta powinien powoli wznosić powietrze życia od pępka do serca, stamtąd do klatki piersiowej, a stamtąd do nasady podniebienia. Powinien z inteligencją wyszukiwać odpowiednie miejsca.
Tekst 21: Następnie bhakti-yogin powinien wypchnąć powietrze życia pomiędzy brwiami, a następnie, blokując siedem wylotów powietrza życia, powinien utrzymać swój cel powrotu do domu, z powrotem do Boga. Jeśli jest całkowicie wolny od wszelkich pragnień przyjemności materialnych, powinien wtedy dotrzeć do dziury mózgowej i porzucić swoje materialne połączenia, udając się do Najwyższego.
Tekst 22: Jednakże, o królu, jeśli yogin utrzymuje pragnienie lepszych materialnych przyjemności, takich jak przeniesienie się na najwyższą planetę, Brahmalokę, czy osiągnięcie ośmiokrotnej doskonałości, podróżowanie w przestrzeni kosmicznej z Vaihayasami, czy sytuacja w jednej z milionów planet, wtedy musi zabrać ze sobą materialnie ukształtowany umysł i zmysły.
Tekst 23: Transcendentaliści interesują się ciałem duchowym. Jako tacy, dzięki sile ich służby oddania, wyrzeczeń, mocy mistycznej i wiedzy transcendentalnej, ich ruchy są nieograniczone, zarówno w światach materialnych, jak i poza nimi. Pracownicy karmiczni, czyli wulgarni materialiści, nigdy nie mogą poruszać się w tak nieograniczony sposób.
Tekst 24: O królu, kiedy taki mistyk przechodzi Drogę Mleczną przez oświetlającą Susumnę, aby dotrzeć do najwyższej planety, Brahmaloki, najpierw udaje się na Vaiśvanara, planetę bóstwa ognia, gdzie zostaje całkowicie oczyszczony z wszelkich zanieczyszczeń, a następnie wciąż wznosi się wyżej, do kręgu Śiśumary, aby obcować z Panem Hari, Osobą Boga.
Tekst 25: Ten Śiśumara jest osią obrotu całego wszechświata i jest nazywany pępkiem Visnu [Garbhodakaśayi Visnu]. Jedynie yogin wychodzi poza ten krąg Śiśumary i osiąga planetę [Maharloka], gdzie oczyszczeni święci, tacy jak Bhrgu, cieszą się życiem trwającym 4 300 000 000 lat słonecznych. Ta planeta jest godna czci nawet dla świętych, którzy są usytuowani transcendentalnie.
Tekst 26: W czasie ostatecznej dewastacji całego wszechświata [koniec życia Brahmy], z ust Ananty [z dna wszechświata] emanuje płomień ognia. Yogin widzi, jak wszystkie planety wszechświata płoną na popiół, i dlatego udaje się na Satyalokę samolotami używanymi przez wielkie oczyszczone dusze. Czas życia na Satyaloce oblicza się na 15 480 000 000 000 lat.
Tekst 27: Na tej planecie Satyaloka nie ma żałoby, starości ani śmierci. Nie ma żadnego rodzaju bólu i dlatego nie ma niepokojów, z wyjątkiem tego, że czasami, dzięki świadomości, pojawia się współczucie dla tych, którzy nie są świadomi procesu służby oddania i którzy w tym materialnym świecie doświadczają nieprześcignionych niedoli.
Tekst 28: Po osiągnięciu Satyaloki bhakta jest szczególnie w stanie bez strachu zostać wcielony przez ciało subtelne w tożsamość podobną do tożsamości ciała wulgarnego, i jeden po drugim stopniowo osiąga etapy egzystencji od ziemskiego do wodnego, ognistego, świecącego i powietrznego, aż do osiąga stan eteryczny.
Tekst 29: W ten sposób bhakta przewyższa subtelne obiekty różnych zmysłów, takie jak zapach przez wąchanie, podniebienie przez smakowanie, widzenie przez widzenie form, dotyk przez kontakt, wibracje ucha przez eteryczną identyfikację i narządy zmysłów przez czynności materialne.
Tekst 30: Bhakta, przekraczając w ten sposób wulgarne i subtelne formy okryć, wkracza na płaszczyznę egoizmu. I w tym stanie łączy materialne siły natury [niewiedzę i pasję] w tym punkcie neutralizacji iw ten sposób osiąga egoizm w dobroci. Następnie cały egoizm zostaje pogrążony w mahat-tattvie i dochodzi do punktu czystej samorealizacji.
Tekst 31: Tylko oczyszczona dusza może osiągnąć doskonałość obcowania z Osobą Boga w całkowitym szczęściu i zadowoleniu w jej konstytucyjnym stanie. Ktokolwiek jest w stanie odnowić taką doskonałość oddania, ten materialny świat nigdy więcej nie jest przyciągany i nigdy nie powraca.
Tekst 32: Wasza Wysokość Maharaja Pariksit, wiedz, że wszystko, co opisałem w odpowiedzi na twoje właściwe zapytanie, jest zgodne z wersją Ved i jest to wieczna prawda. Zostało to osobiście opisane przez Pana Krysznę Brahmie, z którego Pan był zadowolony, gdy został odpowiednio wielbiony.
Tekst 33: Dla tych, którzy wędrują po materialnym wszechświecie, nie ma bardziej pomyślnych środków wyzwolenia niż to, do czego dąży bezpośrednia służba oddania dla Pana Kryszny.
Tekst 34: Wielka osobistość Brahma, z wielką uwagą i skupieniem umysłu, trzykrotnie przestudiował Vedy i po dokładnym ich zbadaniu stwierdził, że największą doskonałością religii jest przywiązanie do Najwyższej Osoby Boga, Śri Kryszny.
Tekst 35: Osoba Boga, Pan Śri Kryszna, jest obecny w każdej żywej istocie wraz z indywidualną duszą. I ten fakt jest dostrzegany i stawiany w naszych aktach widzenia i przyjmowania pomocy od inteligencji.
Tekst 36: O królu, dlatego istotne jest, aby każda ludzka istota zawsze i wszędzie słuchała o Najwyższym Panu, Osobie Boga, wychwalała go i pamiętała.
Tekst 37: Ci, którzy piją poprzez recepcję słuchową, w pełni przepełnieni nektarowym przesłaniem Pana Krsny, ukochanego bhaktów, oczyszczają zanieczyszczony cel życia znany jako przyjemności materialne i w ten sposób powracają do Boga, do Jego lotosowych stóp [Osobowości Bóstwo].
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz